Na de bekendmaking van de nieuwe politieke partij Artikel 1 opgericht door Sylvana Simons, is het een interessante observatie dat men voor homo-emancipatie tot in de Tweede Kamer wil strijden. Dit is een bijzonder gegeven aangezien de homobeweging qua Nederlandse wetgeving het al ver heeft geschopt, maar de sociale acceptatie vooralsnog achterblijft voor zwarte queer mensen.
Als zwarte queer vrouw, heb ik niets aan mijn “gayrights” als ik niet eens als gelijkwaardige mens in Nederland wordt behandeld. Ik heb niets aan 1 zwarte heteroseksuele vrouw, 1 witte heteroseksuele man en 1 witte homoseksuele man die willen opkomen voor Surinaamse/Caribische/Zwarte queer vrouwen. Met alle respect, maar ik zie de verbinding niet tussen jullie en ik.
Als men het over Black gayrights wil hebben, laat het ook iemand zijn die zwart en queer is. Daarom bij het aankondigen over homorechten, en homo-emancipatie bij Artikel1, stel ik vragen. Ik vraag mij af, sinds wanneer stond Simons voor gayrights? Wat wilde zij precies voor gayrights doen, wat daar niet lukte? Waarom überhaupt gayrights? Welke gayrights zijn er dan nog nodig volgens haar?
Wat kan ik met mijn gayrights doen als mijn mensenrechten niet goed in elkaar zitten? Nogmaals, als zwarte queer vrouw heb ik er niets aan, als ik niet eens als een volwaardig burger in Nederland wordt gezien. Of geven gayrights jou automatisch jouw mensenrechten in Nederland? Hoe zit het dan versus heteroseksuele zwarte zusters en broeders? Dan wil ik ze niet eens. Bleh! 1 voor allen, allen voor 1.
Geschreven door: Naomie Pieter
About the author
Nia X is political activist. Anti-Black racism and Black feminism is central in her work.